۵۰۰ میلیون نفر در جهان در معرض ابتلا به بیماریهای مزمن
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۱۹۹۹۵
سازمان جهانی بهداشت (WHO) با هشدار نسبت به اینکه ۵۰۰ میلیون نفر در معرض خطر ابتلا به بیماریهای مزمن هستند، اعلام کرد: اکنون زمان تصمیم گیری و اقدام است.
به گزارش ایسنا، سازمان جهانی بهداشت امروز (چهارشنبه) هشدار داد: اگر دولتهای سراسر جهان برای ترویج فواید ورزش کردن اقدام فوری انجام ندهند، بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ تقریبا ۵۰۰ میلیون نفر به بیماریهای قلبی، چاقی، دیابت یا سایر بیماریهای غیرواگیر ناشی از عدم فعالیت بدنی مبتلا خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سازمان جهانی بهداشت تاکید کرد: هزینه و بهای فعالیت نداشتن بسیار بالا خواهد بود و حدود ۲۷ میلیارد دلار هزینه اضافی برای بخش مراقبتهای بهداشتی و درمانی خواهد داشت.
در گزارش وضعیت جهانی فعالیت بدنی در سال ۲۰۲۲، میزان اجرایی شدن توصیهها برای بهبود سطح فعالیت بدنی در تمام سنین و با هر میزان توانایی ارزیابی شد. دادههای مربوط به ۱۹۴ کشور نشان می دهد که به طور کلی، پیشرفت حاصل در این زمینه کند است و کشورها باید توسعه و اجرای سیاستهایی را برای بهبود سلامت قلب و کمک به پیشگیری از ابتلا به بیماریها و کاهش بار وارد شده به خدمات بهداشتی که پیش از این تحت فشار قرار گرفته اند، سرعت بخشند.
در بررسیانجام شده مشخص شد کمتر از ۵۰ درصد کشورها دارای سیاست ملی برای بهبود فعالیت بدنی هستند که کمتر از ۴۰ درصد آنها عملیاتی شدهاند. همچنین تنها ۳۰ درصد کشورها از سیاستهای ملی برای بهبود فعالیت بدنی برای همه سنین برخوردارند.
همچنین در حالیکه تقریبا همه کشورها وجود سیستم نظارت بر ورزش بزرگسالان را گزارش کردهاند، تنها ۷۵ درصد کشورها بر فعالیت نوجوانان نظارت کرده و کمتر از ۳۰ درصد بر فعالیت بدنی کودکان زیر پنج سال نظارت می کنند.
علاوه بر این، از نظر سیاستهای مربوط به حمل و نقل، حدود ۴۰ درصد از کشورها دارای استانداردهای جادهای هستند که پیاده روی و دوچرخه سواری را ایمن تر میکند.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت اطلاع رسانی سازمان ملل، "تدروس آدهانوم" دبیر کل سازمان جهانی بهداشت تاکید کرده است که ما به کشورهای بیشتری نیاز داریم تا اجرای سیاستها برای حمایت از مردم را به منظور داشتن فعالیت بدنی از طریق پیادهروی، دوچرخهسواری، ورزش و سایر فعالیتهای بدنی افزایش دهند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: سازمان جهانی بهداشت چاقی دیابت فعالیت بدنی سازمان جهانی بهداشت فعالیت بدنی برای بهبود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۹۹۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟
به گزارش صدای ایران از روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کردهاند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.
کارشناسان سالها هشدار دادهاند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش میدهد.
اکنون تیمی از محققان میگویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.
تنها دو ساعت در روز را باید به ورزشهای سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیادهروی سریع اختصاص دهید.
انجام ورزشهای سبک، مانند انجام کارهای خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.
وقتی نوبت به خواب میرسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.
اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیتها را به طور منظم انجام دهند.
دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:
برای نشانگرهای متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته میشود.
این تجزیه و تحلیل طیف گستردهای از نشانگرهای سلامت را در بر میگیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.
البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که میتوانید توصیه میشود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگرها میگذرد.
انجام فعالیتهای بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک میکند.
محققان دادههای بیش از ۲،۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.
آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.
سپس این تیم نشانگرهای سلامت را در میان شرکتکنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.
آنها دریافتند کسانی که نشانگرهای «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظهای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیتهای بدنی صرف میکنند.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص میدادند.
محققان در مقالهای در مجله Diabetologia افزودند:
بیتحرکی روی سلامت قلب تاثیر میگذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیتهای بدنی صرف میشود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تریگلیسرول و کلسترول همراه است.
با این حال، محققان اذعان کردند که این دادهها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقعبینانه و متعادل» باشد.
ممکن است مشکلاتی در جمعآوری دادهها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیتهای اندازهگیری شده در شرکتکنندگان وجود داشته باشد.
به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت میشد.
این که زمان خود را به جای انجام فعالیتهای بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر میگذارد.
به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.
به همین دلیل است که ما به دستورالعملهای یکپارچهای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.
اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه میشود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکانپذیر نیست. استفاده از زمان باید واقعبینانه و متعادل باشد.
همچنین باید اذعان کنیم که این دادهها توصیهای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرمکننده باشد.
در حالی که محققان محاسبه کردهاند که بزرگسالان به طور ایدهآل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیتهای بدنی سود خواهند برد.
به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.